جشن تیرگان برای همه

شرکت خدمات توریستی پردازندگان با همکاری گروه تهرون و گروه پویاگستر برگزار میکند :

جشن تیرگان - 29 تیر 1386

(با مجوز رسمی)

این بار با حضور مدیران و همکاران اصلی گروه تهرون و پویاگستر

شرح برنامه :

بدلیل استقبال قابل پیش بینی شما عزیزان از جشن تیرگان ، این برنامه در دو باغ واقع در جاده چالوس و دماوند برگزار خواهد شد که انتخاب با شما خواهد بود....

برای راحتی اهالی غرب تهران :  چالوس

برای راحتی اهالی شرق تهران : دماوند

حرکت : ساعت 3:30 بعد از ظهر جمعه 29 تیر 1386

محل حرکت : از میادین مختلف تهران با هماهنگی قبلی و در نظر گرفتن محل سکونت شما

برگشت : ساعت 10:30 شب جمعه 29 تیر 1386 به تهران

خدمات تور :

پذیرایی مفصل ، چندین نوع غذای گرم مطبوع و با کیفیت ایرانی

اجرای موسیقی زنده پاپ و سنتی

برگزاری مراسمهای مخصوص جشن مانند فال کوزه و شیرینی خوری سنتی و ....

هزینه برای هر نفر: 22 هزار تومان

برای اطلاع بیشتر از طریق منوی سمت چپ

وبلاگ تماس برقرار کنید

جشن تیرگان

این جشن میان زرتشتیان دوره ای ده روزه داشت و از تیر روز از تیرماه ، روز سیزدهم شروع و به باد ایزد یعنی روز بیست و دوم پایان می گرفت.

 زرتشتیان تیرگان را “ تیر و جشن ” می نامند و برایش اهمیت فراوانی قایل اند. لباس و پوشاک نو می پوشند و نقل و شیرینی و میوه و خوراک های سنتی و ویژه می پزند. پیش از این روز خانه را خوب پاکیزه نموده و بامدادان شست و شو می کنند و خواندن دو نیایش “ خورشید نیایش ” و “ مهرنیایش” از اوستا را بسیار نیکو می دانند
شاید “ تیر و جشن” یکی از شادترین جشن های کهن ایرانی بوده باشد. در این جشن بیش از همه بچه ها بهره می بردند با تارهای نخی و رنگینی که به مچ دست می بستند در کوچه ها و خانه ها و بامها می دویدند ، ترانه می خواندند و کنار نهرها و جویها و تالاب ها به هم آب می پاشیدند و یا به آب می پریدند .

از مهم ترین چیزهایی که در این جشن تدارک می دیدند، بندی بود از تارهای هفت رنگ ابریشم یا نخ که با رشته ای از سیم زرین و نازک می بافتند. این بند را “ تیر و باد Tiru-Bad ” می نامیدند. در این روز کله قند را در کاغذهای سبز رنگ بسته بندی کرده و دور آن “ تیروباد” می بستند و به خانه تازه عروسان و نودامادان پیش کش می فرستادند. از روزهای پیش از جشن “ تیروباد ” در همه خانه ها مهیا می شد. بامداد روز جشن از کوچک و بزرگ - به ویژه کودکان - این بند را به مچ دست یا به دکمه لباس و جایی از پوشاک می بستند. این بند را با خوشی و شادمانی تا روز پایان جشن یعنی باد روز با خود داشتند. آنگاه در روز مذکور به دشت یا بام خانه رفته ، بند را باز کرده و با فریاد و بانگ شادمانی به باد می سپردند. این کردار اشاره ای به عمل آرش کمانگیر دارد که تیر را رها کرد و مرز ایران زمین معین شد. جنگ و ستیزی طولانی پایان یافت و به فرمان خداوند، باد یا ایزد باد، تیر را در آن مسافت دور برد. به همین جهت بر آن تمثیل این رسم انجام می شد که باد آن بند را به یاد حادثه مذکور به دورها می برد. به همین جهت است که مبدا جشن را تیر روز و پایان آن را باد روز قرار داده اند، بر این اندیشه که تیر در روز باد، پس از ده روز از حرکت ایستاد.

دیگر از آداب این جشن میان زرتشتیان، فال کوزه می باشد. مقدمه فال کوزه در روز دوازدهم برگزار میشود، به این طریق که در مجلسی که از پیش کسانی در آن دعوت شده اند ، دختر نابالغی کوزه ای خالی یا پر از آب را دور مجلس می گرداند و هرکس به نیتی که دارد چیزی در آن می اندازد و سپس کوزه را در جایی می نهند که زیر درخت باشد و پارچه سبزی روی کوزه می کشند و آیینه ای روی آن می گذارند. آنگاه عصر روز تیر و جشن ، همان دختر مراسم تطهیر انجام داده و کشتی نو می کند و کوزه را برداشته و باج می گیرد یعنی ساکت و خاموش می ماند و سرگذر در محله می نشیند. مهمانان روز پیش، که هریک با نیت چیزی در کوزه افکنده بودند می آیند. هر کس شعری می خواند و دختر دست در کوزه کرده ، چیزی بیرون می آورد. صاحب آن شی ، نیت خود را با شعری که خوانده شده سنجیده و بدان فال گرفته و آنرا شگون می داند.